Materiały edukacyjne

Jednym z elementów projektu Media show były warsztaty edukacyjne dla uczniów gimnazjum i liceum przygotowane przez Monikę Rokicka a poprowadzone przez  Magdalenę Grzywińską. Opracowane scenariusze zajęć warsztatowych są dostępne tutaj scenariusze warsztatów 

Osoby zainteresowane warsztatami zapraszamy do kontaktu z p. Moniką Rokicką kontakt

Monika Rokicka - Polonistka, instruktor i reżyser teatralny z piętnastoletnim doświadczeniem . Absolwentka Podyplomowego Studium Teatru Dzieci i Młodzieży we Wrocławiu. Swoje kwalifikacje zdobywała pod okiem m.in. Beaty Pejcz, Jerzego Bielunasa i Leszka Mądzika. Autorka projektów i innowacji w zakresie nauczania języka polskiego metodami artystycznymi. Prowadzi warsztaty, zajęcia teatralne i twórcze.

PODSUMOWANIE PROJEKTU

Udało nam się dotrwać do końca projektu "Media show". 19. grudnia o godz. 17.00 odbyło się podsumowanie naszych działań - otwarcie wystawy kreatywnych grafik w stylu vaporwave autorstwa Karoliny Czelej i Jacka Zduńczyka pt. CIĄG DALSZY NASTĄPIŁ, pokaz spektaklu SHOW oraz wystawa mini instalacji plastycznych będących efektem warsztatów edukacyjnych. 

Mimo gorącego okresu przedświątecznego, publiczność dopisała i zagrała z nami spektakl. Dziś już możemy zdradzić, że pomysł przedstawienia SHOW zbudowaliśmy wokół interakcji aktorów z widownią i to właśnie publiczność uczyniliśmy głównym bohaterem naszego widowiska. Czy udało nam się osiągnąć efekt? Jeśli wyznacznikiem sukcesu jest martwa cisza na koniec pokazu, a potem gromkie brawa - możemy uznać, że chyba nam się udało. Nasi aktorzy 3 razy wychodzili do publiczności, aby się ukłonić. 

Bardzo dziękujemy Panu Adamowi Aleksandrowiczowi za udostępnienie zdjęć ze spektaklu - nikt z nas nie miał głowy do fotografowania pokazu. 

Wprawki teatralne - work-in-progress

Wielkimi krokami zbliża się podsumowanie projektu, a my mamy work-in-progress. Za niecały tydzień pierwszy oficjalny pokaz spektaklu, a u nas jak zwykle chaos. W związku z Teatralnym Grudniem w WCK sala teatralna jest okupowana przez wszystkie miejscowe teatry, więc wylądowaliśmy po raz kolejny poza przestrzenią, w której będziemy ostatecznie grać. Tak więc nie ma co marzyć o próbie technicznej. Ba! Nawet nie można ustawić choreografii, bo przecież sala teatralna ma zupełnie inne gabaryty. 

Dziś wreszcie dotarły na próbę długo wyczekiwane parawany. I co? I jak zawsze okazało się, że ich złożenie wcale nie jest takie proste, a zawinięcie w strecz, tak aby były szczelne, to już naprawdę wyższa filozofia. Na szczęście Jurek Starachowski ze swoim wiernym ampulem wyszedł z potyczki ze scenografią zwycięsko.

Kolejnym schodkiem okazała się praca z elementami technicznymi - a to ktoś nie przygotował animacji, a to sypnął się internet, to znów okazało się, że zmiany reżyserskie wymuszają poskładanie dźwięku od nowa. Na szczęście ze złośliwością martwej materii dzielnie walczy ekipa techniczna - Karolina Czelej, Raman Płoski i Czarek Zięcina.

Dzisiejsza próba była jednak najtrudniejsza dla Jana "Dżejdżeja" Gomuły. Nie zdradzimy jednak, dlaczego. Aby się dowiedzieć, co musiał dziś przeżyć nasz aktor, musicie przyjść na spektakl. Powiemy tylko, że nikt z nas z własnej woli by się z nim nie zamienił :)

Techniczni u nas się nie nudzą - 

przygotowanie scenografii to prawdziwe wyzwanie

Ostatnie poprawki w dźwięku i przygotowanie multimediów

Na zapleczu trwa produkcja głównego rekwizytu.

W międzyczasie powstaje projekt programu 

sobotniego pokazu otwartego

Na scenie aktorzy ćwiczą elementy choreografii

Kostiumograf projektuje 

I jeszcze próbujemy to wszystko jakimś cudem zgrać 

w  sensowną całość

Efekty warsztatów edukacyjnych

Młodzież biorąca udział w warsztatach edukacyjnych została poproszona o wykonanie długoterminowej pracy twórczej. Powstały bardzo ciekawe filmy oraz prace plastyczne inspirowane tematem manipulacji w mediach. Prace będzie można zobaczyć podczas spotkania podsumowującego projekt, które odbędzie się w grudniu w Wawerskim Centrum Kultury.

ZAPROSZENIE

19. grudnia o godz. 17.00

Wawerskie Centrum Kultury

Wielkimi krokami zbliża się termin zakończenia projektu, a wraz z nim otwarte pokazy naszej pracy. Dziś już wiemy, że nad spektaklem SHOW będziemy jeszcze pracowali, dlatego zapraszamy na pokaz  work-in-progress, podczas którego pokażemy to, co udało nam się do tej pory zrobić.

19. grudnia w Wawerskim Centrum Kultury odbędzie się spotkanie podsumowujące pracę nad projektem "Media show" realizowanym w ramach Funduszu Animacji Kultury. Przede wszystkim zaprosimy naszych gości na pokaz spektaklu "Show" w reż. Moniki Rokickiej. Pracując nad przedstawieniem, zastanawialiśmy się, nad miejscem człowieka w wielkiej machinie mediów. Stawialiśmy pytania o manipulacje, ale też o to, jak wiele jesteśmy w stanie zrobić, by utrzyma się na szczycie, by być sławnym i mieć ten "rząd dusz". Czy udało nam się dotknąć sedna problemu? Ocenią widzowie.

Na ten wieczór przewidzieliśmy także otwarcie wystawy kreatywnych grafik autorstwa Karoliny Czelej i Jacka Zduńczyka. Podczas prac projektowych doszliśmy do wniosku, że zaplanowana wystawa zdjęć dokumentujących projekt jest raczej nieciekawym pomysłem. Dlatego też postanowiliśmy wykorzystać nasze fotografie do zrobienia grafik w stylu vaporwave, które w metaforyczny sposób odnosić się będą i do spektaklu, i do medialnej rzeczywistości. Mamy nadzieję, że wystawa będzie ciekawą propozycją, a grafiki poruszą zwiedzających.

Wpisani w kicz

Równolegle ze spektaklem powstaje wystawa grafik kreatywnych w stylu vaporwave autorstwa Karoliny Czelej i Jacka Zduńczyka pt. „CIĄG DALSZY NASTĄPIŁ”.  Początkowo miała to być po prostu wystawa zdjęć dokumentujących realizację projektu, jednak stwierdziliśmy, że o wiele ciekawsze będzie pokazanie naszej pracy nad tematem mediów w sposób, który lepiej nawiązuje do problemu uwikłania człowieka w świat nowoczesnych technologii przekazu. Wybraliśmy nurt vaporwawe, żeby podkreślić zakorzenienie współczesnego człowieka w wirtualnym świecie mediów - świecie kiczowatym, komiksowym, wielokulturowym i niejednorodnym.

Czym jest vaporwave?

Vaporwave jest gatunkiem muzycznym oraz stylem tworzenia dzieł sztuki. A E S T H E T I C (z ang. Estetyka) to pojęcie niezwykle istotne dla tego nurtu. Charakteryzuje się go jako nostalgiczną fascynację przedmiotami nadszarpniętymi zębem czasu,  technologią, cyberprzestrzenią oraz produktami będącymi ikonami konsumpcjonizmu np. butelkowana woda FIJI, komputery Macintosh. 

Dzieła wykonane w stylu Vaporwave są zwykle kolażami składającymi się z elementów wyrwanych z różnych epok. Dominuje w nich chaotyczna kompozycja oraz pastelowe kolory, głównie błękit i róż. Pojawiają się elementy kultury antycznej, oraz ozdobniki zaczerpnięte z tzw „glitch-artu” (glitch - z ang. błąd w kodzie), czyli celowego cyfrowego uszkadzania grafiki komputerowej w celu otrzymania trudnego do przewidzenia zniekształcenia obrazu w postaci kolorowych kontrastujących ze sobą plam lub wzorów.

Wystawa „CIĄG DALSZY NASTĄPIŁ” skupia się na części wizualnej nurtu vaporwave.

Warsztaty edukacyjne

Media to bardzo ciekawy temat. Dlatego też jako jeden z elementów projektu przygotowaliśmy warsztaty edukacyjne dotyczące reality show. Podczas pracy nad spektaklem zauważyliśmy, że różnego rodzaju paradokumenty i konkursy oparte na formule reality stanowią większą część ramówki telewizyjnej. Poszukując inspiracji teatralnych ciągle natrafialiśmy na przejawy manipulacji, której poddawani są właściwie wszyscy uczestnicy procesu medialnego. Te obserwacje skłoniły nas do opracowania serii zajęć warsztatowych, które dzięki uprzejmości Pani Dyrektor Beaty Sceliny przeprowadzone zostały z trzema grupami młodzieży w Gimnazjum nr 104.

Warsztaty zorganizowane zostały wokół trzech kręgów tematycznych.

Widzowie, uczestnicy, twórcy, czyli ludzka twarz reality show.

Podczas realizacji pierwszego tematu uczestnicy zajęć skupili się na powodach, dla których ludzie w ogóle tworzą reality show, biorą w nich udział, oglądają. Nagle okazało się, że mimo intuicyjnego przekonania, że programy te są całkowicie bezwartościowe, mogą one przynosić pewne korzyści, w tym spełniać także funkcję edukacyjną. Aby dojść do takich wniosków, uczestnicy zajęć przyjmowali perspektywę różnych osób - producentów telewizyjnych, uczestników, widzów, członków jury, pracowników obsługi  i analizowali korzyści i straty wynikające z istnienia programów typu reality show. Swoje pomysły zestawiali następnie z opublikowanymi w prasie opiniami, artykułami, statystykami.

 Czy reality show jest naprawdę reality?

Drugi blok tematyczny poświęcony został analizie tego, co w reality show jest naprawdę prawdziwe, a co wyreżyserowane. Uczestnicy zajęć opierając się na własnych obserwacjach oraz artykułach prasowych przyglądali się zjawisku manipulacji, badali jej zakres oraz zastanawiali się nad moralną oceną działań podejmowanych przez twórców i uczestników reality show. Szczególnie ciekawa okazała się obserwacja, że mimo iż oceniamy manipulację negatywnie, uznajemy ją za zjawisko niemoralne, używamy jej wszyscy, na co dzień. Uczestnicy warsztatów zauważyli także, że nie lubimy, jak się nami manipuluje, ale często manipulujemy innymi, aby osiągnąć swoje cele. Dyskusja o manipulacji pozwoliła też postawić pytanie o "dobre strony" tego zjawiska i zastanowić się, czy każdy przejaw manipulacji pociąga za sobą straty dla osoby manipulowanej.

Reality show - jestem na tak czy jestem na nie?

Ostatni blok tematyczny warsztatów poświęciliśmy na poszukiwanie argumentów, które przemawiają za i przeciw reality show. Uczestnicy zajęć podzieleni zostali na losowo wybrane grupy, których zadaniem było wyszukanie argumentów. Bardzo wartościowe było to, że młodzi ludzie budowali uzasadnienia do narzuconego tematu niezależnie od własnych przekonań. Zadanie to uczyło nie tylko trudnej sztuki argumentowania, ale także spojrzenia na problem z różnych stron i perspektyw. Wymagało ono także od uczestników pracy w dość dużym zespole i dostosowania metody pracy do zaistniałej sytuacji. Interesujące było to, że poszczególne grupy wybrały różne sposoby podziału zadań. 

Kolejnym etapem było przygotowanie mini debaty opartej na zasadach debaty oksfordzkiej. Członkowie obu zespołów (zespołu ZA i PRZECIW) wyznaczyli swoich przedstawicieli, przygotowali argumenty i podsumowania, a następnie przestawili swoje racje na forum. Ten etap warsztatów wywołał wiele emocji, a także dostarczył wielu powodów do przemyśleń. 

Podsumowanie

Warsztaty wykorzystania nowych technik teatralnych oraz performensu.

W ubiegły weekend ( 14, 15 listopada ) zaszczycił nas swoją obecnością Sebastian Świąder - edukator Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Poprowadził warsztaty, w których cała grupa brała czynny udział. Podczas różnych ćwiczeń Sebastian wykorzystywał wiele urządzeń multimedialnych. Nikt z nas wcześniej nie obcował z takim sprzętem w teatrze, nie wyobrażaliśmy sobie, że można ich użyć do tworzenia spektaklu. Seba pokazał nam jak w łatwy sposób połączyć sztukę z technologią. Oprócz "zabaw '' z różnego typu sprzętem, uczyliśmy się zaufania do siebie, pracowaliśmy nad  ciałem - większość z nas dopiero wtedy dowiedziała się, jaką siłę i moc ma w sobie. Podnieść człowieka na dwóch palcach ? Dla nas to już nie problem. Dwa dni intensywnych acz bardzo owocnych zajęć pomogły nam inaczej spojrzeć na nasz nowy spektakl, czego efekt będzie można zobaczyć już niebawem 

***

Warsztaty z Sebastianem były bardzo ciekawym przeżyciem. Wykorzystanie multimediów, ćwiczenie zaufania, praca z ruchem scenicznym to w skrócie wszystko to co robiliśmy przez ostatnie dwa dni. ( Agatka ) 

***

Warsztaty z Sebą były mega ciekawe. Mieliśmy okazję trochę polatać,  poćwiczyć zaufanie, pobawić się dźwiękiem, streamingiem itp. Dla mnie najfajniejszą rzeczą w warsztatach była improwizacja, którą na pewno będziemy ćwiczyć i wykorzystywać w naszej pracy. ( Kebi )

***

Seba to niezwykły człowiek dokładnie tak samo niezwykły jak jego warsztaty. Zarówno ćwiczenia ruchowe jak i improwizacje odkrywają bardzo dużo ścieżek czy dają klucze do zamkniętych drzwi. Najbardziej jednak zauroczył mnie streaming, który na pozór tak popularny, jest czymś rozległym i wielkim. ( Raman )

***

Dla mnie warsztaty z Sebastianem to za każdym razem lekcja otwartości i kreatywności. To także kolejne wyzwanie i próba zmierzenia się z samym dobą, swoimi wyobrażeniami i ograniczeniami. ( Monika)

Zrób spektakl z niczego. Warsztat tworzenia autorskiego scenariusza - część 2 i 3

Każde warsztaty wnoszą w rozwój aktora coś nowego. Dzięki nim przypominamy sobie stare ćwiczenia i poznajemy nowe metody pracy. Poza tym dowiadujemy się wiele o sobie i swoich umiejętnościach. Każde spotkanie z nowym instruktorem jest rozwijające, gdyż każdy zwraca uwagę na inne rzeczy, proponuje uczestnikom warsztatów inny repertuar ćwiczeń i tematykę improwizacji. 

Na zajęciach z Piotrem Filonowiczem poznaliśmy wiele nowych sposobów pracy oraz nieźle się bawiliśmy. Instruktor pokazał nam m.in. rewelacyjne ćwiczenie z kijem, które na początku wzbudziło nieufność i lęk, ale już po chwili wiedzieliśmy, że na pewno włączymy je  do repertuaru ćwiczeń scenicznych, gdyż doskonale ćwiczy koncentrację, współpracę z partnerem oraz plastykę ciała. 

Bardzo podobało nam się także ćwiczenie polegające na rozbudzaniu zmysłów za pomocą zapachów, dźwięków i doznań dotykowych. Przekonaliśmy się, jak ważne i intensywne może być w teatrze odbieranie rzeczywistości zmysłami innymi niż wzrok i słuch. Nasz warsztat wzbogacił się o nowe narzędzie, które z pewnością kiedyś wykorzystamy.

Warsztaty Zrób spektakl z niczego. Warsztat tworzenia autorskiego scenariusza  otworzyły nam oczy na nowe sposoby pracy nad spektaklem i zdecydowanie przyczyniły się do nowych poszukiwań. Powstałe na zajęciach etiudy ewaluowały i zmieniały się - jedne rozwijaliśmy, inne postanowiliśmy odrzucić. Nie wiemy, na ile skorzystamy z materiału wypracowanego podczas warsztatów - wydaje nam się bowiem, że kierunek zasugerowany przez instruktora niekoniecznie jest tym, czego poszukujemy. Na pewno jednak będziemy dalej pracować metodami zaproponowanymi przez Piotra, gdyż otwierają one nowe pokłady kreatywności.

Warsztaty z Piotrem były bardzo rozwijające. Instruktor okazał się przemiłym, energicznym i wyjątkowo kreatywnym człowiekiem. warsztaty poprowadził bardzo starannie, z szacunkiem i sympatią dla ich uczestników. Mamy nadzieję, że jeszcze kiedyś uda nam się skorzystać z warsztatów prowadzonych przez Piotra. 

Zajawka #2 - warsztaty

Wprawki teatralne - poszukiwania

Kolejne poszukiwania, kolejne etiudy. Zastanawiamy się, na ile nasz spektakl ma być teatralny, a na ile zakotwiczony w multimedialnym świecie. Wiele trudności przysparza nam łączenie języka teatru z zupełnie innym przekazem serwowanym przez media. Nasz teatr wyrósł z teatru plastyczno-symbolicznego, mocno umownego, dlatego też największym problemem jest znalezienie sposobu na pokazanie na scenie świata bardzo dosłownego, często kiczowatego i prostego. Wiele naszych prób kończy się niepowodzeniem, gdyż okazuje się, że etiudy są albo zbyt dosłowne, albo zbyt metaforyczne, albo za bardzo teatralne, albo za mało. 

Dziś gościliśmy na zajęciach Mateusza Zduniuka, naszego kolegę, z którym wspólnie tworzyliśmy w Grupie Teatralnej Assunta. Osoba z zewnątrz spojrzała z innej perspektywy na cały zamysł i podrzuciła kilka pomysłów i rozwiązań scenicznych. Mateusz wziął udział w warsztatach, których efektem jest kolejna etiuda. 

Wprawki teatralne - powstawanie scenariusza

Autorski scenariusz to spore wyzwanie, tym bardziej, jeśli się nie chce powtarzać rozwiązań, które już były. Na naszej ostatniej próbie stworzyliśmy kilka nowych etiud, które zamierzamy wykorzystać w  spektaklu. Dużo materiału powstaje, dużo odrzucamy. Wciąż szukamy ostatecznej formy dla naszych pomysłów. 

Staramy się poruszać po obszarach dotychczas słabo przez nas zbadanych - wykorzystujemy groteskę, tekst i sceny realistyczne.  Co z tego powstanie? Mamy nadzieję, że mieszanka, która zachwyci widzów i porwie ich w świat refleksji o współczesnym świecie.

Wprawki teatralne - tworzenie scenariusza

Kolejne spotkanie warsztatowe za nami. W niedzielę (13.09.) w Wawerskim Centrum Kultury odbyły się zajęcia z dykcji. Uczyliśmy się otwierać szeroko ,,paszcze'' i poczuliśmy, gdzie znajduje się przepona, ćwicząc mówienie na jednym oddechu. Warsztaty poprowadziła nasza niezawodna i utalentowana w zakresie wyraźnego mówienia instruktorka, Karolina 'Kebi' Czelej, która znów zaskoczyła nas nowym materiałem ćwiczeniowym.  

Ponadto kontynuowaliśmy pracę nad scenariuszem rozpoczętą 12. września na warsztatach w Akademii Sztuki I Kultury. Przypomnieliśmy sobie wymyślone wtedy etiudy i pracowaliśmy nad ich rozwinięciem. Powstały też pierwsze szkice do scenariusza. 
Oto kilka zdjęć ze spotkania:

Zrób spektakl z niczego. Warsztat tworzenia autorskiego scenariusza - część 1

Niekiedy zdarza się tak, że pomysł na spektakl długo nie przychodzi do głowy. Innym razem znowu idei jest tak dużo, że twórcy gubią się w ich gąszczu, nie wiedząc, co odrzucić a co wybrać. Tak też było z pracą nad projektem Media show. Przez wakacje zebraliśmy mnóstwo pomysłów. Zaprojektowaliśmy wstęp i zakończenie spektaklu X (tytułu na razie nie zdradzamy :] ), spisaliśmy możliwe nawiązania, staliśmy się ekspertami od programów w stylu reality. Mimo tego scenariusz stał w miejscu, a my motaliśmy się w plątaninie teatralnych wizji, nie mogąc ich połączyć.

W związku z tym postanowiliśmy odłożyć na półkę nasze pomysły i wziąć udział w warsztatach pt. Zrób spektakl z niczego. Warsztat tworzenia autorskiego scenariusza. Do wspólnej pracy zaprosiliśmy p. Piotra Filonowicza – absolwenta Akademii Teatralnej, instruktora warsztatów teatralnych Akademii Sztuki i Kultury.

Już pierwsze spotkanie warsztatowe przekonało nas, że to był trafny wybór.

                Najpierw Piotr wykonał z nami serię ćwiczeń rozbudzających kreatywność.  Początkowo zastanawialiśmy się po co, jednak druga część warsztatu spowodowała, że zrozumieliśmy intencję instruktora. Naszym zadaniem było zbudowanie w grupach krótkich etiud opartych na trzech dość przypadkowo spisanych zdaniach. W ciągu kilkunastu minut powstały szkice scen – zabawne, ale w naszym przekonaniu w ogóle nie związane z tematem projektu. Po prezentacji Piotr omówił z nami etiudy, podkreślając to, co było w nich dobre i sugerując zmiany. Kolejnym etapem było wprowadzenie poprawek i kolejne omówienie. Nagle okazało się, że pozornie wyrwane z kontekstu scenki wcale nie są takie bez sensu i przy niewielkiej modyfikacji można je powiązać z problemem poruszanym w projekcie Media show.

                Na koniec spotkania Piotr zasugerował, że powinniśmy spisać nasze etiudy i przesłać mu ten materiał. Nie byliśmy zachwyceni taką pracą domową, jednak przystaliśmy na propozycję instruktora. Nazajutrz podczas próby okazało się, że przygotowane na warsztatach etiudy można w ciekawy sposób połączyć z wymyśloną przez nas klamrą oraz wykorzystać w nich pomysły, które mieliśmy wcześniej. Praca domowa odrobiona! Z niecierpliwością czekamy na kolejny warsztat.

***

Warsztaty były bardzo ciekawe. Dzięki kreatywności i energii instruktora udało nam się  spojrzeć świeżym okiem na temat, nad którym pracujemy. Osobiście najbardziej podobało mi się ćwiczenie z przestrzenią, które uruchamiało kreatywne myślenie i pobudzało wyobraźnię, dzięki czemu łatwiej było nam wejść w zadania oparte na improwizacji (Raman)

***

Warsztaty miały na celu wspomóc nas w tworzeniu nowego spektaklu i świetnie spełniły swoje zadanie. Najważniejszym ćwiczeniem było stworzenie krótkich etiud na bazie kilku wyrażeń. Praca z Piotrem Filonowiczem  bardzo nam pomogła. Oderwaliśmy się od starych pomysłów i zaczęliśmy szukać w zupełnie nowych rejonach. Fajnie, że udało się te warsztaty zorganizować. (Kapsel)

***

Piotr – prowadzący warsztaty, dał nam ciekawe zadanie polegające na stworzeniu spójnej etiudy przy wykorzystaniu tylko kilku praktycznie losowych zdań. Niepozorne etiudy (po znacznych modyfikacjach) przerodziły się wręcz w gotowe sceny naszego nowego artystycznego tworu. Dzięki warsztatom prace nad nowym spektaklem znacznie posunęły się naprzód, mamy nadzieję że dalsza współpraca z Piotrem będzie równie owocna. (Czarek)

***

Na początku warsztatów nie mogłam przekonać się do stylu pracy nowego instruktora. Czułam  się dość dziwnie, wręcz niezręcznie jednak starałam się przełamać  wstyd. Z czasem zakłopotanie  minęło,  a ja robiłam  już wszystkie ćwiczenia  jak należy.  Zadania, które dawał nam Piotr miały  pobudzić  nasza wyobraźnię, kreatywność i tak rzeczywiście się  stało.  Wymyślaliśmy etiudy tylko na podstawie 3 krótkich zdań.  Było przy tym dużo  śmiechu  ale każdy  rzetelnie  pracował nad swoim " mini spektaklem". Uważam , że  był to dobrze wykorzystany  sobotni poranek (Agatka)

Zdjęcia z warsztatów